Archief 2015 - deel 1

Op woensdag stond de Koninginnerit van Unterterzen/Flumserberg naar Sölden/Rettenbachgletscher in Oostenrijk over 237.3 kilometer op het programma. Het slot van de etappe was een beklimming van 12 kilometer met een gemiddelde stijging van 10.7%. Voor Koen was het aan de voet van deze zware beklimming gedaan en ging hij samen met zijn Duitse ploeggenoten John Degenkolb en Nikias Arndt omhoog naar de top van Rettenbachgletscher. Ploeggenoot Tom Dumoulin deed al leider in het algemeen klassement zijn uiterste best en eindigde als 10e. Hij verloor wel zijn leiderstrui aan de Fransman Thibaut Pinot maar met 1.32' achterstand behoudt Dumoulin een kans om de eindzege te pakken. Koen kwam in het gezelschap van zijn Duitse teamgenoten als 119e op 29.31' van Pinot over de finish.

Op dinsdag werd de etappe Flims naar Schwarzenbach over 193.2 kilometer verreden. Voor Giant-Alpecin was dit een etappe met twee missies die elkaar konden bijten. Een sprint realiseren voor John Degenkolb om de dagzege maar ook de gele trui behouden voor Tom Dumoulin door Peter Sagan geen bonificatieseconden te laten behalen. Bij de voorlaatste tussensprint was Dumoulin attent en Sagan niet waardoor Dumoulin 3 seconden pakte. In de laatste tussensprint was Sagan wel wakker alleen was er toen een renner vooruit waardoor Sagan maar 2 seconden kon pakken. Hierna was het concentreren op de sprint, die moest gebeuren zonder Koen en diverse andere ploeggenoten die de laatste beklimming van de berg van categorie op de plaatselijke omloop niet meer overleefden. Degenkolb sprintte uiteindelijk na een 4e plaats achter de Australiër Michael Matthews die Sagan voorbleef. Doordat Sagan maar 6 bonificatieseconden behaalde behield Dumoulin de leiding in het algemeen klassement. Sagan volgt op 1 seconde. Koen eindigde in een groep op 8.15' als 87e. Voor woensdag staat de Koninginnerit van Unterterzen/Flumserberg naar Sölden/Rettenbachgletscher over 237.3 kilometer op het programma. Het slot van de etappe is een beklimming van 12 kilometer met een gemiddelde stijging van 10.7%.

Tom Dumoulin heeft ook na derde, ingekorte, etappe de leiderstrui in de Tour de Suisse in handen. De etappe van Quinto naar Olivone was door rotsafbreuk ingekort naar 117.3 kilometer. Na de beklimming van de Gotthardpas waren er drie renners vooruit die in de slotfase werden ingerekend. De ploeg van Giant-Alpecin kreeg al vrij snel steun van de Tinkoff-Saxo formatie die het voorzien hadden op een dagzege voor Peter Sagan. Ondanks wat schermutselingen na de laatste beklimming van 3e categorie ging er een groep van ruim 30 renners op de streep af in Olivone. De Slowaak Sagan was inderdaad de snelste voor de Spanjaard Moreno terwijl Dumoulin als 5e eindigde en de leiderstrui behield. Moreno en Sagan naderden Dumoulin wel tot op 5 seconden. Koen eindigde op 13.13' als 94e.

Nadat Tom Dumoulin de leiderstrui had gepakt in de openingstijdrit was het in de tweede etappe de taak van Dumoulin en zijn ploeggenoten om de leiderstrui te behouden. De etappe met start en finish in Risch-Rotkreuz ging over een afstand van 161.1 kilometer. De ploeg hield Dumoulin goed voorin en Dumoulin was sterk en eindigde in een groep van 8 renners op 4 seconden van de Kroaat Kristijan Durasek. Doordat de rest van de renners op 14 seconden of meer van de Kroaat over de finish kwamen en de Kroaat geen gevaar vormde behield Dumoulin de leiderstrui en liep hij zelfs nog uit op diverse renners in het algemeen klassement. Koen eindigde in een groep op 13.19' als 118e.

Koen is samen met enkele ploeggenoten, waaronder John Degenkolb, in de Spaanse Sierra Nevada neergestreken om daar op grote hoogte te trainen in aanloop naar de Tour de France. Er zal drie weken verbleven worden in op trainingskamp waarna op 13 juni de Ronde van Zwitserland op het programma staat.

In het begin van de klassieker Amstel Gold Race op zondag 19 april ging het nog wel goed met Koen. Maar gaande weg het peloton de kilometers aflegde van Nederlands enige WT klassieker sloeg bij Koen de vermoeidheid van het lange voorseizoen toe daarnaast was hij ook nog betrokken bij een valpartij en week hij uit het bos in. Toen de finale van de koers zou beginnen was het voor Koen dan ook gedaan en zat het succesvolle klassiekerseizoen erop.

Na Milaan-San Remo heeft Koen zijn ploegmaat John Degenkolb op zondag 12 april ook Parijs-Roubaix op zijn naam geschreven. Op de wielerbaan in Roubaix was hij de sterkste van een kopgroep van 7 renners die in de laatste twee kilometer was ontstaan. Degenkolb was in de slotfase van deze 253.5 kilometer lange klassieker door het noorden van Frankrijk alleen naar twee vluchters (de Belgen Van Avermaet en Lampaert) gereden nadat hij ploeggenoot Bert De Backer als springplank gebruikt had. De Backer, Koen en Ramon Sinkeldam waren de renners die Degenkolb tot in de laatste fase van de wedstrijd hadden bijgestaan. In de laatste kilometers sloot eerst de Tsjech Stybar aan en daarna volgende nog Boom, Elmiger en Keukeleire zodat 7 man het velodrome in Roubaix opreden. Hier sprintte Degenkolb naar de zege voor Stybar, Van Avermaet en Boom. Bij de eerste achtervolgers op 30 seconden werd De Backer 12e. Sinkeldam werd 2.21' 27e terwijl Koen in een klein groepje eindigde op 2.55' als 31e.

Bekijk hier de laatste kilometer van Parijs-Roubaix

Koen heeft op zondag 5 april een goede Ronde van Vlaanderen gereden. Hij kon lang zijn kopman John Degenkolb bijstaan. 17 beklimmingen lang, met daarbij o.a. de Koppenberg, de Oude Kwaremont en de Patersberg, wist hij voorin te blijven. Toen de eerste groep uitgedund was tot zo'n 30 man en er 2 vluchters, de Noor Kristoff en de Nederland Niki Terpstra, voorop reden was Koen nog present. Voor de laatste beklimming van de Oude Kwaremont waren nog 2 renners ontsnapt die in de achtervolging gingen op de 2 leiders. Om de groep nog terug te brengen deed Koen met nog zo'n 20 kilometer te gaan nog een laatste krachtsinspanning om voluit op kop te rijden alvorens de renners begonnen aan de Oude Kwaremont. Op de Oude Kwaremont werd de groep uitgedund maar bleven de twee kleine groepjes voorop. De Noor Kristoff, die in de dagen voor Vlaanderen nog op indrukwekkende wijze de 3-daagse van de Panne op zijn naam schreef, versloeg Terpstra in een sprint. Achter hen werd Greg van Avermaet 3e voor de Slowaak Peter Sagan. Degenkolb won de sprint van een klein groepje om plaats 7 aangezien er nog twee renners weggereden waren uit diezelfde groep. Koen was terug gevallen in een groep van zo'n 30 renners en kwam op ruim 3 minuten als 42e over de eindstreep.

Gent-Wevelgem op zondag 29 maart zal de boeken in gaan als een gedenkwaardige wedstrijd gezien het koersverloop door de straffe wind. Door de wind werden renners de sloot ingeblazen, viel het peloton snel in groepen uiteen en werden de vroege vluchters al snel gepakt. Nadat het gehele veld met nog zo'n 125 kilometer te gaan helemaal uit elkaar viel en er diverse groepen van 15 a 20 renners rond reden zat Koen in een derde groep. De eerste twee groepen, met Degenkolb in de tweede groep, kwam redelijk snel bij elkaar nadat er een beter stuk van het parcours kwam en enkele kilometers daarna kon ook de groep van Koen aansluiten. Een groep van zo'n 45 renners ging zich toen opmaken voor de beklimming van de Kemmelberg. Helaas sloeg toen het noodlot toe voor Degenkolb en indirect ook voor Koen. Degenkolb reed lek aan de voet van de Kemmelberg en Koen wachtte op zijn kopman om hem terug te brengen. Maar omdat voor het spel op de wagen was en het lang duurde voordat Degenkolb een wiel kreeg, was het voor Koen en Degenkolb niet meer mogelijk om terug te keren en zat voor beiden de wedstrijd erop. Maar 39 renners reden de wedstrijd uit. De winst was voor de Italiaan Luca Paolini.

Op vrijdag 27 maart werd WorldTour klassieker E3 Harelbeke verreden. Koen kon in deze klassieker over 215 kilometer lang kopman John Degenkolb goed helpen. Voor de Paterberg, met nog zo'n 45 kilometer te gaan, moest Koen een inspanning verrichten die hem daarna op brak. Koen kon nog bij de eersten aansluiten voor de Oude Kwaremont maar de beklimming hiervan was te veel van het goede. Hij moest de eerste groep laten gaan en kwam in het peloton terecht welke uiteindelijk op ruim 3 minuten achterstand van de 30 eersten over de eindstreep kwam. De Engelsman Geraint Thomas had in de slotfase zijn medevluchters Stybar en Sagan achtergelaten en soleerde naar de zege voor Stybar. Sagan werd nog achterhaald door de eerste achtervolgers waar Matteo Trentin de sprint won om plaats 3. Koen werd 58e. John Degenkolb liet de sprint aan zich voorbij gaan en werd 25e.

De reeks van monumentale klassiekers is op zondag 22 maart perfect begonnen voor het team Giant-Alpecin. Het was John Degenkolb die zich in de straten van San Remo na 293 km de snelste toonde van een uitgedund peloton en daarmee de klassieker Milaan-San Remo op zijn naam schreef. Degenkolb had in de finale met o.a. de beklimming van de Poggio nog de hulp van Tom Dumoulin. Koen had John lang bijgestaan maar kwam vlak voor de Cipressa in de verdringing en moest stilstaan bij een valpartij die was gebeurd. Hij kwam nog wel terug maar toen er een gat viel een paar plaatsen voor hem kon hij het helaas niet meer dichtrijden. Koen eindigde in het gezelschap van zijn ploeggenoot Zico Waeytens uiteindelijk als 69e op 4'59" van Degenkolb.

Bekijk hieronder de laatste kilometer van Milaan-San Remo.

De 5e etappe in Paris-Nice over 192 km van Saint-Etienne naar Rasteau was er een om snel te vergeten. Koen zijn ploeggenoot Ramin Sinkeldam ging door ziekte niet meer van start voor de etappe. De Belgische ploeggenoot Zico Waeytens voelde zich niet 100% maar kon wel van start. In de finale probeerde de ploeg voorin te rijden maar Roy Curvers ging tegen de vlakte en John Degenkolb raakte achterin het peloton verzeild. Koen probeerde daarna Degenkolb naar voren te brengen maar Degenkolb kon in de hectiek Koen niet volgen en hij wilde niet lijf en leden riskeren en hield het wijselijk voor gezien. Kopman Dumoulin bleef goed voorin en werd 19e en staat nog steeds 15e in het algemeen klassement met een bergetappe en een korte klimtijdrit op het programma. Koen kwam als 58e over de streep.

Het peloton deed het op maandag 9 maart relatief rustig aan in de etappe van Saint-Rémy-lès-Chevreuse naar Contres over 196.5 kilometer. Dit resulteerde in een finale waarin veel renners zich nog een kans toedichten voor de dagzege. Het werd hierdoor voor de Giant-Alpecin formatie moeilijker om een goede finale met dito lead-out te rijden voor John Degenkolb. In de hectische finale reden de enkele renners, waaronder Koen, Degenkolb wel naar voren maar Degenkolb kwam op kop van het peloton maar was toen niet bij machte om de rest voor te blijven. Hij moest toezien hoe diverse renners nog voor de streep hem voorbij kwamen. Hij werd uiteindelijk 15e. De Noor Alexander Kristoff won de etappe. Koen kwam als 27e over de eindstreep.

Op zondag 18 januari werd het opwarmertje van de Tour Down Under verreden. In de straten van Adelaide werd een criterium verreden over een afstand van 51 kilometer. Dit criterium eindigde in een sprint waarin Koen in de finale de lead-out verzorgde voor sprinter Marcel Kittel. Kittel ronde het werk goed af en toonde zich de snelste voor de Spanjaard Juan Jose Lobato en de Nederlander Wouter Wippert. Het was voor Kittel de eerste overwinning van het seizoen. Koen kwam juichend, zie foto, als 28e over de streep.